Artikel PZC: Het ‘eeuwig bestaan’ van Luctor et Emergo

Sylvia de KortUncategorized

,,Groen-witte kleuren, niets kan ons gebeuren. Luctor die staat helemaal bovenaan, Luctor zal nooit verloren gaan.” Dat zwemvereniging Luctor et Emergo – opgericht op 17 januari 1919 – immer in de Middelburgse harten zou blijven voortleven, blijkt wel uit de eerste zinnen van het clublied. De vereniging is inmiddels honderd jaar en houdt daarom een reünie.

JORAM LAWALATA

Hoewel de club sinds 2013 door een fusie met De Stormvogel uit Vlissingen officieel niet meer bestaat, is het logisch dat vijf oud-leden het ‘honderdjarig bestaan’ van Luctor niet onopgemerkt voorbij willen laten gaan. ,,Het idee voor de reünie is een jaar geleden op het Veerse Meer ontstaan tijdens een zeiltocht”, zegt John de Lange.

Samen met zijn vrouw Martina, Loeki van Doorn, Leontine van der Ent-Geervliet en Annelies Kerkhof is hij organisator van de reünie die morgen plaatsvindt. De Lange denkt met een fijn gevoel terug aan zijn Luctor-periode (1970-1984). ,,Het clubleven bestond niet alleen maar uit trainen. Je zag elkaar ook buiten het zwemmen om, dat heb ik altijd bijzonder gewaardeerd.”

Dat de club juist in 1919 is opgericht, kan De Lange wel verklaren. ,,Vanwege het einde van de Eerste Wereldoorlog dacht men waarschijnlijk dat het wel leuk zou zijn om naast de Zwemschool in het Kanaal door Walcheren een zwemvereniging in Middelburg te hebben.”

John de Lange herinnert zich nog enkele memorabele momenten. ,,Frans van Kruiningen zwom in 1972 als eerste Zeeuw onder de minuut op de borstcrawl: 59,9. En in 1980 promoveerden we met de waterpolo naar de derde klasse bond. Dat was nog niet eerder gebeurd”, vertelt hij.

Rond 1980 beleefde de zwemselectie van trainster Ans Geervliet enkele gloriejaren. Dankzij zwemmers als Rob en Rianne Geervliet, Irma de Waard, Patrick Braam, Rudi Goudswaard, Leon Verhage en Rutger Huijgens werd in 1983 zelfs promotie naar de landelijke B-klasse bewerkstelligd.

De Zeeuwse zwemhistorie werd vooral in de jaren ’80 en ’90 gekenmerkt door de sportieve rivaliteit tussen Luctor en De Stormvogel. Meerdere zwemmers maakten de overstap van Middelburg naar de Vlissingse concurrent en vice versa.

Door de sluiting van zwembad Poelendaele werd het Vrijburgbad in Vlissingen in 2003 de nieuwe thuisbasis. Albert Onderdijk stond als laatste hoofdtrainer aan het roer bij de Middelburgers. ,,Thierry Potin vroeg mij in 2008 om training te geven bij Luctor. Het plezier stond bij de vereniging voorop, maar we hadden een groep zwemmers die ervoor wilde gaan.”

In die succesvolle periode maakten de Luctorianen ook op nationaal niveau furore. ,,In 2009 werd het estafetteteam met Bob Dalmeijer, Simon Edenburg, Sonny Corré en Steven Uijl, op de 4×100 meter wisselslag als eerste Zeeuwse jongensploeg ooit Nederlands kampioen. En Casper Zwier reeg bij de junioren de nationale titels op de vrije slag aaneen”, blikt oud-trainer Onderdijk terug.

Zwier ging in juni 2011 de boeken in als laatste Luctor-zwemmer die Nederlands kampioen werd. In september van dat jaar gingen Luctor en De Stormvogel verder als startgemeenschap en in 2013 was fusieclub De Zeeuwse Kust een feit.

2013

In 2013 kwam er een einde aan het zelfstandige bestaan van zwemvereniging Luctor et Emergo. De club ging dat jaar op in fusievereniging De Zeeuwse Kust. Dit jaar zou Luctor et Emergo honderd jaar hebben bestaan en dat wordt gevierd.

Logo Luctor et Emergo